به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، جنگنده های اف ۴ یا همان فانتوم از شهریور ماه سال ۱۳۴۷ وارد ایران شده و در سالهای هشت سال جنگ تحمیلی بار عمده دفاع هوایی و خصوصا حملات عمقی به خاک عراق را به عهده داشت. رادار اصلی به کار رفته در جنگنده های فانتوم ایران مدل APQ-۱۲۰ ساخت شرکت آمریکایی وستینگ هاوس است که مدل پایه این رادار نیز مدل APQ-۷۲ به شمار می آید.
APQ-۱۲۰یک سری از رادارهای کنترل آتش ساخته شده توسط کمپانی وستینگهاوس برای نمونه های گوناگون از فانتوم های اف-۴ است. از سال ۱۹۶۲ چندگونه از رادار کنترل سلاح اصلی توسعه پیدا کرده که شامل رادار APQ-۱۰۰ برای فانتوم های نمونه C و AN/APQ-۱۰۹ در فانتوم نمونه Dو سرانجام AN/APQ-۱۲۰ در فانتوم مدل E ، که در تعداد بالا به ایران صادر شد.
در سالهای بعد از پایان جنگ تحمیلی، تلاش های فراوانی برای ارتقاء ناوگان اف ۴ های نهاجا صورت گرفت که در بخش های مختلفی مثل تعمیر اساسی، سیستم پیشرانه و نصب تسلیحات جدید به جلو رفت اما بحث سامانه های الکترونیکی و خصوصا رادار کنترل آتش جنگنده از جمله مسائل بسیار مهم برای هر هواپیمای رزمی به حساب می آید.