امام حسن مجتبی علیه‌السلام فرمودند: به یقین بدانید که شما هرگز تقوا را نشناسید تا آن که صفت هدایت را بشناسید.
و هرگز به پیمان قرآن تمسّک پیدا نمی‌کنید تا کسانی را که دورش انداختند بشناسید.
و هرگز قرآن را چنان که شایسته تلاوت است تلاوت نمی‌کنید تا آنها را که تحریفش کردند بشناسید. هر گاه این را شناختید، بدعتها و بر خود بستن‌ها را خواهید شناخت و دروغ بر خدا و تحریف را خواهید دانست.
و خواهید دید که آن که اهل هوی است چگونه سقوط خواهد کرد.
«تحف العقول، صفحه227»
زن فقیری که خانواده کوچکی داشت، با یک برنامه رادیویی تماس گرفت و از خدا درخواست کمک کرد. مرد بی ایمانی که داشت به این برنامه رادیویی گوش می داد، تصمیم گرفت سر به سر این زن بگذارد. آدرس او را به دست آورد و به منشی اش دستور داد مقدار زیادی مواد خوراکی بخرد و برای زن ببرد. ضمنا به او گفت: وقتی آن زن از تو پرسید چه کسی این غذا را فرستاده، بگو کار شیطان است. وقتی منشی به خانه زن رسید، زن خیلی خوشحال و شکرگزار شد و غذاها را به داخل خانه کوچکش برد. منشی از او پرسید: نمی خواهی بدانی چه کسی غذا را فرستاده؟ زن جواب داد: نه، مهم نیست. وقتی خدا امر کند، حتی شیطان هم فرمان می برد. ازاین عبارت زیبا خیلی لذت بردم: بودن کشتی درآب خطرناک نیست.. اما بودن آب درکشتی خطر داره. بودن مؤمن دردنیا خطرناک نیست..اما بودن دنیا درقلب مؤمن خطرداره. ! شایسته تامل هست.
بی اختیار گفتم:"خدا..."که به محض بیان این اسم جلاله همه چیز بهم ریخت... .
