سرداری که خیانت کرد

آیا ابن عباس به امام حسن (ع) خیانت

وقتی که سردار بزرگ امام حسن (ع) هم خیانت کرد و به دشمن پناهنده شد! ♦️رهبرانقلاب:  «امام حسن مجتبی علیه‌الصّلاةوالسّلام، سردار بزرگ جنگش «عبیدالله بن عباس» بود که می‌دانید چه کار کرد. شبانه رفت با «معاویه» که آن طرف بود، مذاکره کرد. پول گرفت، لشکرگاه خودش را ترک کرد و به دشمن پناهنده شد! امروز اگر یک سرباز شما به دشمن پناهنده می‌شود، چگونه درباره‌اش قضاوت می‌کنید؟ شب خوابیدند، صبح بلند شدند دیدند فرمانده‌ی کلّ نیروهای امام حسن علیه‌الصّلاةوالسّلام، از خیمه بیرون نمی‌آید. یک ساعت، دو ساعت... بعد رفتند داخل خیمه، دیدند نیست! دقّت کردند، دیدند آن طرف خیمه، شکافته است. بعد، قضیه روشن شد. در رأس کار چه کسی بود؟ امام حسن مجتبی علیه‌الصّلاةوالسّلام. این چه توقّع بی‌جایی است که اگر یک رئیس، یک مرؤوس، یک قاضی، یا مسؤول بخش خاصی از کشور، از تشکیلات حکومت اسلامی، پایش را کج بگذارد، آن آقایی که با او مواجه می‌شود، فوراً شروع می‌کند به اصل نظام اسلامی، اصل جمهوری اسلامی، اصل حکومت اسلامی اهانت کردن!۱۳۷۲/۰۵/۰۵    در زمان جنگ امام حسن (ع) با معاویه ؛ آیا ابن عباس فرمانده سپاه یا فرمانده یکی از سپاهان امام (ع) بودند ؟ و آیا ابن عباس بدلیل نجات دو فرزندش سپاه را به معاویه واگذار کرد ؟ ( یعنی آن چیزی که در سریال امام حسن ع (تنهاترین سردار) نشان داد درست است یا خیر ؟ ) عباس عموی رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم دارای چندیدن پسر بود. ابن عباس مشهور عبد الله بن عباس است که روایات بسیاری را از رسول خدا و امیر مومنان علیهما السلام نقل می کند . اما فرزند عباس که به عنوان فرمانده سپاه امام حسن علیه السلام برگزیده شد عبید الله بن عباس است . نیز باید گفت که دو فرزند وی در زمان حیات امیر مومنان و به دست بسر بن أرطاة از فرماندهان معاویه به شهادت رسیده بودند . و چنین نبود که وی به خاطر گروگان گرفتن دو فرزندش دست از فرماندهی سپاه امام حسن برداشته و به حضرت خیانت کند : أخبرنی أبو الحسن علی بن محمد الکاتب قال : أخبرنا الحسن بن عبد الکریم الزعفرانی قال : حدثنا أبو إسحاق إبراهیم بن محمد الثقفی قال : حدثنا جعفر بن محمد الوراق قال : حدثنا عبد الله بن الأزرق الشیبانی قال : حدثنا أبو الجحاف ، عن معاویة بن ثعلبة قال : لما استوثق الأمر لمعاویة بن أبی سفیان أنفذ بسر بن أرطاة إلى الحجاز فی طلب شیعة أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب علیه السلام ، وکان على مکة عبید الله بن العباس بن عبد المطلب ، فطلبه فلم یقدر علیه ، فأخبر أن له ولدین صبیین ، فبحث عنهما فوجدهما وأخذهما فأخرجهما من الموضع الذی کانا فیه ... فأمر بذبحهما ، وبلغ أمهما الخبر ، فکادت نفسها تخرج ... قال : ثم اجتمع عبید الله بن العباس من بعد وبسر بن أرطاة عند معاویة ، فقال معاویة لعبید الله : أتعرف هذا الشیخ قاتل الصبیین ؟ فقال بسر : نعم ، أنا قاتلهما فمه ؟ فقال عبید الله : لو أن لی سیفا ! قال بسر : فهاک سیفی وأومأ بیده إلى سیفه فزبره معاویة وانتهره وقال : أف لک من شیخ ، ما أحمقک ! تعمد إلى رجل قد قتلت ابنیه ، تعطیه سیفک ؟ کأنک لا تعرف أکباد بنی هاشم ! والله لو دفعته إلیه لبدأ بک وثنى بی . فقال عبید الله : بل والله کنت أبدأ بک ثم أثنی به . امالی شیخ مفید ص 306 ش 4 وقتی که کار معاویه محکم شد بسر بن أرطاة را به سوی حجاز فرستاده تا شیعیانامیر مومنان را بکشد ؛ و نماینده حضرت در مکه عبید الله بن عباس بود ؛ وی به دنبال عبید الله آمد ولی نتوانست او را بیابد ؛ پس به وی خبر دادند که عبید الله دو فرزند کوچک دارد ؛ پس به دنبال آن دو فرستاده ایشان را پیدا کرده و از مخفیگاه بیرون آوردند ... پس دستور داد سر آن دو را از بدن جدا کردند ؛ وقتی که خبر این ماجرا به مادرشان رسید نزدیک بود که قالب تهی کند ... بعد از مدتی بسر و عبید الله در نزد معاویه به هم رسیدند ؛ پس معاویه رو به عبید الله ( وخطاب به بسر) گفت : آیا این پیر مرد را میشناسی ای کسی که دو پسر بچه را کشتی ؟ گفت : آری من آن دو را کشته ام !! که چه ؟ عبید الله گفت : اگر شمشیر داشتم می فهمیدی !!! بسر گفت : بیا و این شمشیر را بگیر و با دستش به شمشیری اشاره کرد ؛ معاویه جلوی او را گرفته و او را بازداشت و گفت : وای بر تو ای پیرمرد دیوانه !!! می خواهی به کسی شمشیر بدهی که دو پسرش را کشته ای ؟ انگار که شیردلان بنی هاشم را نمی شناسی ؛ قسم به خدا اگر شمشیر را به او بدهی در ابتدا تو را کشته و سپس من را می کشد ؛ عبید الله گفت : خیر ؛ در ابتدا تو را می کشتم و سپس به سراغ بسر می رفتم . اما  طبق برخی روایات ضعیف وی به امام حسن علیه السلام خیانت کرده و در مقابل گرفتن یک ملیون درهم به سپاه معاویه پیوست : این مطلب در کتب ذیل نقل شده است : ثم إن معاویة لما أقبل على الحسن بن علی علیهما السلام وصالحه عبید الله بن العباس بمسکن ودخل فی طاعة معاویة فأکرمه معاویة وأدناه وأوفى له بصلحه وما ضمن له من المال  الغارات ثففی ج 2 ص 644 چاپخانه بهمن و ص 662 معاویه وقتی روی به حسن بن علی آوردن و با عبید الله بن عباس در مسکن صلح نمود و وی اطاعت معاویه را قبول کرد ، پس معاویه او را اکرام نموده واو را از نزدیکان خویش قرار داد و صلحنامه را در مورد او اجرا کرده و  آنچه را از مال به او وعده داده بود به او داد . فلما کان اللیل أرسل معاویة إلى عبید الله بن عباس أن الحسن قد راسلنی فی الصلح ، وهو مسلم الامر إلى ، فإن دخلت فی طاعتی الان کنت متبوعا ، وإلا دخلت وأنت تابع ، ولک إن أجبتنی الان أن أعطیک ألف ألف درهم ، أعجل لک فی هذا الوقت نصفها ، وإذا دخلت الکوفة النصف الآخر ، فانسل عبید الله إلیه لیلا ، فدخل عسکر معاویة ، فوفى له بما وعده ، وأصبح الناس ینتظرون عبید الله أن یخرج فیصلى بهم ، فلم یخرج حتى أصبحوا ، فطلبوه فلم یجدوه  شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 16 ص 42 چاپ دار احیاء الکتب العربیة وقتی که شب شد معاویه به نزد عبید الله بن عباس فرستاده و به او گفت : حسن بن علی در مورد صلح با من نامه نگاری می کند ؛ و او کار را به دست من سپرده است ؛ اگر تو الان در اطاعت من وارد شوی از حسن بن علی جلو خواهی افتاد ( و به من نزدیک تر خواهی بود ) و گرنه او از تو جلو می افتد ؛ و اگر الان سخن من را قبول کنی یک میلیون درهم به تو خواهم داد که اکنون برای تو نصف آن را پیش می فرستم ؛ و وقتی به کوفه وارد شدم نیمه دیگر را به تو می دهم ؛ نیمه شب عبید الله از لشکر جدا شده و به لشکرگاه معاویه وارد شد ؛ معاویه نیز آنچه را به او وعده داده بود پرداخت کرد ؛ صبح گاه مردم منتظر بیرون آمدن عبیدالله برای نماز بودند اما وی بیرون نیامد تا آفتاب طلوع کرد ؛ پس به دنبال وی گشته اما او را نیافتند !!!  لازم به ذکر است که به گفته برخی محققین این روایات جدای از ضعف سند ، از جهت مضمونی نیز ضعیف بوده و می خواهند به یاوران و فرماندهان و نیز والیان از طرف امیر مومنان و امام حسن ، اتهام ضعف و سستی در دین بزند . در این زمینه به کتاب صلح الحسن مرحوم شرف الدین مراجعه فرمایید . موفق باشید گروه پاسخ به شبهات مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)