کسانی در این دنیا بودند و هستند که تشنه‌لب از دنیا می‌روند، چون برای بهترین و شریف‌ترین انسان‌ها خود را سپر بلا میکنند و یا چون می‌خواهند حداقل از وطن و مکتب خود دفاع کنند.
ولی در همین دنیا کسانی زنده‌زنده درحالی‌که پشت شیشه اتاقشان از باران خیس شده، از تشنگی از دنیا می‌روند تا نشان دهند چقدر فاصله بسیار است میان فدا شدن ونوسی و مرگ مریخی؛ و عجیب است که هر دو را ما در یک جهان و یک‌زمان نظاره‌گر هستیم…
روزنامه تلگراف چاپ لندن برای اولین بار پرده از رازی برداشت که به نظر می‌رسد قطره‌ای از دریای واقعیت مدیران بی‌لیاقت و البته اتوکشیده انگلیس باشد. موضوعی که دقیق نشان داد که یک انگلیسی هرگز به انگلیسی رحم نمی‌کند!
مرگ 1000نفر در ماه فقط به خاطر تشنگی
این روزنامه در گزارش خود آورده است که عدم اعتنای پرستاران به بیماران بیمارستان به حدی رسیده است که هرماه ۱۰۰۰ نفر فقط براثر تشنگی روی تخت بیمارستان از دنیا می‌روند و هیچ اعتنایی به آن‌ها نمی‌شود.
موضوعی که شاید فکر می‌کردیم فقط در اتیوپی یا صحرای غربی آفریقا با آن مواجه باشیم.
این افراد که به علت جراحات و شبیه آن به‌شدت با کاهش مایعات بدن روبرو بوده‌اند به علت عدم رسیدگی تشنه‌لب از دنیا رفتند. به‌نحوی‌که خود گزارش تصریح می‌کند که در برخی موارد فقط اگر پرستار چند لیوان آب می‌داده که بخورند کافی بوده و حتی نیاز به تزریق مایعات هم نبوده است.
اگر پرستاران به وظایف خود عمل کنند
در ادامه این گزارش اضافه می‌کند سازمان‌های نظارتی بیمه در انگلیس اضافه کرده‌اند که اگر پرستاران به وظایف خود عمل کنند ، قطعاً سالیانه جلوی مرگ ۴۰ هزار نفر در بیمارستان‌های آن کشور گرفته خواهد شد.
در بخش پایانی این گزارش آمده است که این‌ها فقط آمار مرگ‌ومیر ناشی از کمبود آب و غذا در بیمارستان‌ها است و در کمال تعجب ادامه می‌دهد، هرسال ده‌ها هزار تن در بیمارستان‌های انگلیس به خاطر تشخیص اشتباه دکترها فوت میکنند که خود آمار دهشت‌آوری است.
اطلاعات محرمانه‌ای در مورد پزشکی در نظام دولتی اروپا
دوستان ما در ۲۰۲۵ در گفتگو با برخی جراح‌های بیمارستان‌های اروپا به اطلاعات بسیار محرمانه‌ای در مورد پزشکی در نظام دولتی اروپا دست پیدا کردند که نشان می‌دهد این مرگ‌های ناشی از تشنگی و تشخیص اشتباه و مانند آن، به‌احتمال بسیار بالا کاملاً عمدی و طبق قراردادهای مخفی و زیرمیزی بین شرکت‌های بیمه و روسای بیمارستان‌ها اتفاق می‌افتد.
قراردادهایی که پول کلانی را به جیب رئیس بیمارستان واریز می‌کند و از آن‌طرف عملاً بیمه را از شر ادامه حمایت از بیمار آسوده‌خاطر می‌سازد.
منبع: Telegraph