سرویس سیاست مشرق - حدود دو سال پیش، روزنامه وطن امروز، در گزارشی که با عنوان «جعبه سیاه ناهنجاری مدنی در دام!»که درباره دستگیری باقر نمازی و سیامک نمازی (شاه‌مهره سرویس‌های جاسوسی غربی در ایران) توسط سپاه پاسداران منتشر کرد، به خوبی مساله شبکه‌سازی نفوذ را توضیح داد. در بخشی از این گزارش آمده بود:
" براساس اسناد منتشر شده در مجموعه جزوات «ظرفیت‌سازی سازمانی» به قلم باقر نمازی، دقیقا در دوره سازندگی و پس از پایان جنگ، غرب به این نتیجه رسید که NGOها به عنوان نهادهایی غیردولتی که از نظارت نهادهای قانونی در امان هستند و توانایی اجرای زیرزمینی پروژه‌های ویژه را توامان دارا هستند، باید در ایران گسترش پیدا کنند. البته این طرح تنها در ایران اجرا نشد و به طور مثال روسیه و سایر کشورهای مستقل معتقدند بنای تشکیلات جهانی «سازمان‌های غیردولتی» بر «نفوذ سازمان‌یافته» در جوامع هدف استوار است. بر همین اساس «باقر نمازی» که پس از فرار از ایران انقلابی، در سازمان ملل با عنوان جدید «افسر ارشد» مشغول به کار شده بود، پس از کسب تجربیات موفق بسترسازی سازمان‌های غیردولتی در مصر و تونس، بدون کوچک‌ترین نگرانی با همسر و فرزندان راهی ایران شد و برخلاف چند روز پیش، هیچ نهاد اطلاعاتی و امنیتی در فرودگاه مزاحم استاندار مشهور پهلوی نشد!.....
