ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سختیها از همان ابتدای زندگی و در دوران کودکی آغاز شد. البته که این موضوع، در خاندان رسول خدا (ص) موروثی است. تا به دنیا میآیند، بسیاری را مجذوب خود میکنند و این اتفاق به مذاق حاکمان زمان خوش نمیآمد. از آن سختتر اینکه در کودکی و در سن ۹ سالگی بار امامت روی دوش این امام بزرگوار (ع) قرار گرفت. اتفاقی که برای پدرشان امام جواد (ع) هم افتاد. زمانی که امام جواد (ع) هشت ساله بودند، پدرشان امام رضا (ع) از دنیا رفتند و سکان هدایت شیعه را بر عهده گرفتند. این نخستین بار بود که معصومی در این سن به امامت میرسد. بسیاری به همین دلیل جواد الأئمه (ع) را به عنوان امام نپذیرفتند و از شیعه روی برگرداندند. به این ترتیب فرقههایی دیگر در شیعه شکل گرفت. اما عکس این اتفاق در زمان امام هادی (ع) رخ داد. وقتی ایشان در کودکی به امامت رسیدند آنهایی که همچنان پیرو این راه بودند با تجربهای که از امام جواد (ع) و چگونگی آغاز امامتشان داشتند، به راحتی امامت امام هادی (ع) را پذیرفتند.
هشت سال پیش از شروع امامت امام هادی (ع) در سال ۲۱۲ (ه. ق)، مدینه شاهد دنیا آمدن فرزندی از خاندان رسول اکرم (ص) بود. مدینه شهر غم از دست دادن بزرگان و شادی دنیا آمدن پسران بهشتی است. بالا و پایینهای زیادی را دیده است. هر چند امام هادی (ع) ۱۳ سال از دوران امامتشان را در مدینه سپری کردند، اما نقاط عطف زندگیشان در شهر سامرا رقم خورد.
باید دشمن اصلی امام دهم (ع) را متوکل دانست. کسی که نه فقط به دنبال به شهادت رساندن امام هادی (ع) بود، بلکه میخواست دودمان شیعه را به باد دهد. شخم زدن سرزمین کربلا و مقبره امام حسین (ع) از جمله کارهای متوکل است که این ادعا را ثابت میکند. هر چند متوکل در این امر ناکام بود و معتمد عباسی حضرت هادی (ع) را به شهادت رساند.