مدیریت خبر
الهم صلی علی محمد و ال محمد(و عجل فرجهم)مدیریت خبر
الهم صلی علی محمد و ال محمد(و عجل فرجهم)
جانباز عاشورای۸۸
شبکه خبری اجتماعی افسران:
سال ۸۸ فتنه‌گران چند ضربه چاقو وقمه به او زدند و انگشت دستش را شکستندولی او جان سالم به در برد!
اما تکفیری‌ها کار نیمه‌تمام فتنه‌گران را تکمیل کردند و او را به شهادت رساندند.
شهیدصدرزاده
آیا کربلا و عاشورا درس تعامل و مذاکره بود؟
حسینیه مشرق - واقعه کربلا و نهضت عظیم امام حسین، همواره در خطر تحریف دشمنان و نیز مدعیان دین مداری بوده است. از جمله این تحریفات، تغییر گفتمان "هیهات من الذلۀ" امام حسین به گفتمان "مذاکره و سازش" با دشمن می باشد، امری که چند صباحی است، ترویج می شود. و تنها مستمسک این گروه، صرف ملاقات و دیدار امام حسین و عمرسعد، می باشد که برخی تلاش داشته و دارند تا این دیدار را به عنوان یک مذاکره دوستانه و توافق جامع، معرفی نمایند. اما ماجرا به اینجا نیز ختم نمی شود و مدافعان گفتمان مذاکره، پا را از این نیز فراتر گذاشته و اخیرا، مدعی درخواست و پیشنهاد مذاکره امام حسین با یزید، نیز شدند. موضوعی که در طول تاریخ اسلام، بی سابقه است و هدف قیام امام حسین را لغو و چنین وانمود می کند که گویی امام بعد از سرباز زدن از بیعت با یزید، در میانه راه، به اشتباه خویش آگاه شده و از اینرو، موضوع مذاکره با یزید را در آخرین مرحله و در کربلا، مطرح فرمودند. در این نوشتار، به بررسی ادعای مذاکره امام حسین با دشمن، پرداخته و با استناد به سیره و رفتار امام، خط بطلانی بر این گفتمان، کشیده خواهد شد.
آیا کربلا و عاشورای امام حسین، درس تعامل و مذاکره بود؟
تخریب بقیع عاشورای دوم است
گروه حوزه‌های علمیه: آیتالله العظمی سبحانی در نوشتاری که از سوی دفتر این مرجع تقلید در اختیار رسانه‌ها قرار گرفته تاکید کرده است: سالروز تخریب بارگاه ملکوتی اهل بیت نبوت، و هتک حرمت مراقد امامان معصومین در بقیع، عاشورای دوم است.
سالروز تخریب بارگاه ملکوتی اهل بیت نبوت، و هتک حرمت مراقد امامان معصومین در بقیع، عاشورای دوم است و باید مسلمانان جهان به ویژه شیعیان مراتب نفرت، انزجار خود را از عاملان این جنایت به گوش جهانیان برسانند. لشکر جهل و ظلالت، در چنین روزی، با بیل و کلنگ نصب و عداوت به حرم شریف ائمه چهارگانه و دیگر وابستگان خاندان رسالت در بقیع یورش برده و آنها را با خاک یکسان کردند.
در عاشورا دیندار که بود بی دین که بود
در عاشورا دعوا بین دو نوع دیندارى بود، یکى دیندارى تا مرز فداء و ایثار جان و مال و اسارت بچه ها و زنان و شلاق، و دیگرى دیندارى تا مرز امنیت و رفاه و احترام اجتماعى و ثروت! مرگى که در راه حقیقت و خداست، از عسل شیرین تر است.
بعضى آرزو دارند به هر قیمتى پیر شوند و در رختخواب بمیرند، این تنها آرزویشان هست، بزرگ ترین آرزویشان پیر شدن و در رختخواب مردن است، چنین کسانى با همه چیز به شرط چاقو رو به رو می شوند، یعنى به شرط منافع خودشان، چون هدف، زنده ماندن است.
هدف این ها زندگى به هر قیمت ولو یک روز بیشتر است.
این یک نوع مذهبى بودن است، یک نوع دیگر هم، مذهبى بودن یاران حسین است که در راه کربلا قاسم که یک نوجوان سیزده ساله است، می گوید ما داریم به سمت مرگ می رویم، امام از او می پرسد که نظرت راجع به مرگ چیست؟
می گوید "احلى من العسل" .
این هم یک جور مذهب است، یک عده هم مذهبى هایى هستند که به چیزى ایمان ندارند، مذهب برایشان فقط یک فرم اجتماعى است، یک روش زندگى در کنار بقیه روش هاست، ایده و عقیده ندارند، فقط تاکتیک دارند، و آن هم هر روز عوض می شود، چون هدف تامین منافع است که هر روز باید به یک نحو تامین شود، و این ها براساس منافع تصمیم می گیرند، نه بر اساس عقاید.